5 Minuten

In een grote stad kom je vaker dakloze zwervers tegen, al dan niet met missende ledematen of open wonden, dan in een toeristenplaats. Vaak hangen of liggen ze op de grond met een doorzichtig plastic smoothie afvalbekertje als donatie bakje naast zich. Vrouwen hebben vaak kleine kinderen bij zich waarvan er meestal nog een borstvoeding krijgt. Nu lag er een vrouw op een matje tegen de schutting van een groot nieuwbouw project te bedelen met 3 kinderen naast haar die alle drie op de grond zaten te spelen met hun mobieltje.
Is dit de voorbode van het toekomstig bedelen van zwervers via internet bankieren?
Een andere zwerver met één been en op het andere been een al dan niet gefingeerde openliggende wond had ook zo’n doorzichtige plastic smoothie afvalbeker met de inkomsten van de dag naast zich staan. 5 Jongelui komen aanlopen en terwijl de zwerver er wat versuft bij zit, nemen ze de beker mee. Voor het geld was het niet de moeite, misschien voor de restanten van de smoothie in de beker. En de zwerver......., hij zal met zijn ene been moeite hebben om een nieuw plastic smoothie afvalbakje te kunnen scoren.
Om 12 uur zit mijn kamerhuur bij Stefan’s, het guesthouse waar ik ruim 3 weken, weliswaar met een tussenstop in Kuala Lumpur, gebivakkeerd heb, erop. Ik ga nu naar Koh Kwang Beach, zo’n 800km zuidwaarts in de provincie Krabi. Voor de bus van 1 uur, waarmee ik naar het grootste internationale vliegveld van Bangkok, Suvarnabhumi, wil reizen, heb ik gisteren al een kaartje gekocht. Dit om er zeker van te zijn dat ik mee kan.
Meestal zitten de bussen rond het middaguur vol. Bij afgifte van het kaartje wordt er met rode inkt duidelijk “non-refundable” op gestempeld.
Het uitchecken bij Stefan duurt 5 minuten, met mijn bagage loop ik in 5 minuten naar de boulevard. Daar is het 5 minuten wachten op de Bahtbus, die me in 5 minuten naar de halte bij het busstation brengt, waarvandaan het 5 minuten lopen is naar het busstation. Daar staat vermeld dat er een extra bus is ingelast met als vertrektijd 12:30u. Ik heb nog 5 minuten om te vragen of mijn non-refundable kaartje ingewisseld kan worden tegen een kaartje voor de extra bus. Zonder probleem wordt met een pen het busnummer op het kaartje aangepast en precies op tijd ben ik bij de bus welke 5 minuten te laat vertrekt.
Op het internationale vliegveld is het even zoeken naar het gedeelte voor domestic flights. Dan is het nog speuren naar de balie van de maatschappij waarbij ik geboekt heb. Dat is deze keer Bangkok Airways.
Terwijl ik deze blog in de schaduw van een breed uitwaaierende kruin van een Calophyllum Inophyllum boom op het strand zit te schrijven ledigt een Myna oftewel treurspreeuw vanuit het gebladerte boven me zijn darmen. Het geheel spettert naast me op de stijlvolle trendy stapelbare witte-kunststof strand-lounge-relax stoel uit elkaar. De restanten van zijn waarschijnlijk bruinrode zaden maaltijd, de rijpe vruchten van de boom, kunnen nu in alle rust drogen.
Omdat ik vroeg ben, ben ik nog de enige passagier aan de al open zijnde balie. Daardoor is binnen 5 minuten de boardingcard met mijn paspoort geregeld en is mijn ruimbagage voorzien van het benodigde label met bijbehorend stickertje. Als toetje ontvang ik de vermelding “free lounge” op mijn instapkaart, wat inhoudt dat ik in een bepaalde lounge gratis van de aanwezige hapjes en drankjes mag gaan genieten. Daar maak ik ruim gebruik van voordat het tijd wordt de gate op te gaan zoeken om te vertrekken.
Voor het boarden worden de passagiers van 3 vluchten, welke ongeveer op hetzelfde tijdstip vertrekken, in een klein te warm hok als een kudde schapen bij elkaar gedreven. Twee vluchten gaan naar Krabi en een vlucht naar ChiangMai. Uiteraard gaan een aantal passagiers met bestemming Krabi, maar half de aanwijzigingen lezend vanwege de vliegspannings stress, in de verkeerde rij staan, met stagnatie als gevolg. Omdat het low cost vluchten betreft worden de reizigers, waaronder ik, met grote bussen binnen 5 minuten naar hun ergens op het vliegveld geparkeerd vliegtuig gebracht.
Men heeft mij een plek voorin het vliegtuig aan het raampje toebedeeld, waarbij ik uiteindelijk 3 stoelen tot mijn beschikking heb. De vlucht duurt slechts 1 uur en 5 minuten, tijdens welke we ook nog een voor mij spicy maaltijd, met koffie toe, geserveerd krijgen.
Het was me via mail al meegedeeld dat ik om een vage reden vannacht niet in het hotel kan slapen dat ik geboekt heb en geconfirmeerd is. Bij aankomst zou ik met de taxi naar een nabij gelegen hotel worden gebracht, een hotel op 5 minuten lopen afstand. De taxi staat al te wachten en brengt me naar het SeaView hotel. De kamer is kwalitatief hetzelfde, maar aan de doorgaande weg op 1 hoog. Binnen is het bloedheet, de muren, de vloer, alles voelt warm aan. Helaas blaast de airco zijn verkoeling net over het hoofdeind van het bed, heerlijk om verkouden te worden.
De uiteindelijke reden voor het niet beschikbaar hebben van de kamer is een vrienden reünie van de familie.
De prut op de zetel naast me is inmiddels opgedroogd bij 41° gevoelstemperatuur; boven zijn ze iets aan het brouwen voor later op de middag. Hopelijk brengt dat weer 5 minuten verkoeling.