Koël

Bij het horen van het koo-ooo van de Nok Kawouw, de grote, langstaartige Indische Koël uit de koekoekenfamilie, bij aanvang van de ochtendgloren draai ik me nog één keer om, maar……mijn visum gaat verlopen en dan móet ik weg.

• Geen “sabaidee” meer, maar gewoon “hoi”;
• Geen korte broek met T-shirt en flipflops, maar een lange broek met dikke trui en laarzen;
• Geen bruin geblakerde Farang torso’s, maar bleekscheterige gezichten van dorpsgenoten;
• Geen geflaneer ‘s avonds langs de boulevard, maar voor de buis hangen om te kijken naar het zoveelste praatprogramma;
• Geen black pudding bij het ontbijt van Cheap Charlie’s, maar bloedworst van keurslager Reef;
• Geen drinkwater uit een plastic fles, maar uit de kraan;
• Geen schurend zand tussen de lakens, maar van het bord gevallen broodkruimels;
• Geen phad thai met zeevruchten, maar boerenkool met een juskuiltje en verse worst;
• Geen eetterij op elke hoek van de straat, maar Smaek en de Zwaan op de hoek van de Korte Kerkstraat;
• Geen Nescafé oploskoffie uit buisjes op donderdagmorgen, maar echte koffie bij voormalig buurman Frans;
• Geen 7 Eleven, maar Nettorama en Appie Happie;
• Geen airco op 19°+, maar de verwarming;
• Geen MRA beugel voor de nodige nachtrust, maar het vertrouwde CPAP masker;
• Geen oproep tot gebed om 05:30u, maar de kerkklok om 7 uur.

Weg uit het land dat de Nederlandse vlag combineert met de boeren protestvlag tot één vlag, dat naar het hete seizoen toegaat zoals wij naar de lente, dat binnenkort ook verkiezingen heeft, maar landelijke in plaats van provinciale.

Ik draai me nog één keer om om gedag te zeggen tegen het warme weer, de onvergetelijke zonsondergangen, het paradijselijke strand, het heerlijk eten en de gastvrije en interessante mensen. 

Het was cool!

Thailand, 6 december 2022 - 31 januari 2023